خیلی وقت ها که به مشکلات زندگی برمی خوریم و از سر نداری حاضری دست به هر دعایی بردادریم اول از همه از خدا می خواهیم که یه گونی پر از پول بفرسته تا بلکه بتونیم گره از مشکلاتمون باز کنیم، اما فکر می کنین تموم مشکلات با یه گونی پر از پول قابل حله، والله از این چرخ گردون بعید می دونم بذاره یه نفس راحت بکشیم.
چند روز پیش یکی از آشنایانمون که دارایی و مایملک فراوانی داشت (البته می گن از راه حلال به دست آورده) و از هر مسیری که می گذشت همه واسه اش دولا راست می شدن و حاج آقا حاج آقا می کردن و به قول ما فقیر بیچاره ها پولش از پارو بالا می رفت دار فانی رو وداع گفت و به دیار حق شتافت، مردن آدما یه خبر معمولیه و چه بسیار هر روز اعلامیه های فوت دوست و آشنا و همسایه رو روی در و دیوار می بینیم اما تویی که دوست داری مثه من خدا از آسمون یه گونی پر از پپول واسه ات بفرسته ادامه رو بخون که نوشتن امروزم از برای اونه: شنیدم بلافاصله پس از فوت بچه های اون مرحوم با چوب و چماق و دیگر تجهیزات جنگی به جون هم افتادن تا بتونن دنگ بیشتری را صاحب بشن. یاد مطلب مگس های طلایی وبلاگ کلرجی من افتادم، واقعا واسه کسب مادیات دنیایی هیچ فرقی با حیوونات نداریم و فقط فکر دریدن هم دیگه هستیم دوست عزیز این عاقبت بشر، باور کنین بچه هاش آرزو می کردن این بمیره تا به ارثشون برسن. البته آدم خوبی بود و چندتا مسجد و مدرسه هم ساخته و در کل آدم دست به خیری هم بوده ولی دنیا وفا نداره، پول خوشبختی نمی یاره، خیلی هنر کنیم آخر عاقبتمون مثه این بنده خدا بشه که حداقل توشه و خیراتی واسه آخرتمون بذاریم.
اما در مقابل سال پیش بابا بزرگم که یه آدم معمولی و از قشر متوسط رو به پایین بود فوت کرد، خدا می دونه یه شهر عزادار شدن، واسه این که اولا آدم دست به خیر بودی و خودش رو مشغول معاملات و معادلات دنیایی نمی کرد و ثانیاً موذن شهر بود و در کل همه جزء خوبی از اون چیزی ندیده بودن.
حالا خودت قضاوت کن. کدوم ارزشمنده....
.jpg)
