مدتی که وقت ندارم بنویسم و دلیلش هم مشغله کاریه، مدتی که می نوشتم واقعا برایم لذت بخش بود و از این که دوستان ابراز محبت می کردن و نظر می دادن خوشحال بودم، آخه یه دنیای جدیدی بود که تازه داشتم تجربش می کردم و داشتم یه جورایی بهش عادت می کردم اما ای دل غافل واسه همین چند خط نوشتن دچار مصیبت شدم.
وبلاگ دنیای زیبایه که فقط وقت می خواد و حوصله، که من هیچ کدومش رو ندارم داع کنین سرم خلوت بشه تا پای دل هم بشینیم.
سعی می کنم شروع کنم. البته با امید به خدا